Benieuwd of dit boek het lezen waard is? Of deze roman een echte aanrader is? Ontdek het in deze recensie van Mijn land, mijn bloed (Eline Rosenhart).
Inhoud
Israël, 2015. Spanningen rondom de al-Aqsa-moskee in Jeruzalem leiden tot een golf van geweld in het land en die heeft voor iedereen gevolgen. Zo ook voor de Palestijnse Wael, die zijn beste vriend verliest, wat zijn leven op zijn kop zet. De Israëlische Yahav grijpt de onrust aan als reden om te strijden voor haar linkse idealen, maar een trauma uit haar verleden speelt haar parten. En de Nederlandse Nienke die tijdelijk in Israël verblijft, ondervindt de sociale verdeeldheid binnen de maatschappij die steeds merkbaarder wordt in het dagelijks leven aan den lijve. Na enkele dramatische gebeurtenissen die de diepgewortelde idealen van Wael, Yahav en Nienke op de proef stellen, moeten ze alle drie ingrijpende beslissingen nemen die hun toekomst compleet veranderen.
Mening
Deze roman zoomt in op het messenintifada van 2015-2017 in Israël en doordat Eline Rosenhart in die tijd zelf in het land verbleef, blijkt ze in staat het leven van alledag in deze turbulente periode waarheidsgetrouw te schetsen. Dat is gedaan vanuit drie perspectieven. Omdat die heel verschillend zijn, krijg je een goede indruk van het contrast tussen de ideologische standpunten van diverse groeperingen die Israël bevolken en de complexiteit van het Israëlisch-Palestijns conflict en de maatschappij in zijn totaliteit. En het is best interessant om daar meer over te weten te komen. Tegelijk is de wisseling ertussen niet naadloos; je moet te veel omschakelen steeds en dat is niet fijn. Mede hierdoor houdt het verhaal niet over, maar dat ligt ook aan het feit dat het niet echt aanspreekt en moeizaam wegleest.
Conclusie
Mijn land, mijn bloed gaat dieper in op een niet-alledaags, maar actueel onderwerp, en is voor wie zich daarin interesseert zeker een interessante roman.