Benieuwd of dit boek het lezen waard is? Of deze dualtimeroman een echte aanrader is? Ontdek het in deze recensie van Het vergeten lied (Amanda Wen).
Inhoud
Lauren Anderson heeft haar leven na een moeilijke strijd met boulimia eindelijk op de rit, als haar wereld ruw op zijn kop wordt gezet doordat de jongen die ooit haar hart brak, Carter Douglas, plotseling voor haar neus staat. Al snel blijkt dat ze nog steeds gevoelens voor elkaar hebben, en omdat hij veranderd lijkt, besluit ze hem een tweede kans te geven. Een beslissing die goed lijkt uit te pakken, want als Laurens demente oma Rosie begint te praten over een man met de naam ‘Ephraim’, van wie haar familie nog nooit heeft gehoord, terwijl die duidelijk belangrijk is voor de oude vrouw, gaat Carter samen met haar naar hem op zoek en intussen bloeit hun liefde op. Maar dan komt het verleden onverwacht als een schijnbaar onneembare hindernis tussen hen in te staan en dat verandert alles.
Mening
Amanda Wen toonde met haar debuut al aan dat ze het schrijven in de vingers heeft en nu bewijst ze met deze opvolger dat ze het ook góéd kan. Want wat een fijne roman! Het mooi en meeslepend geschreven verhaal, dat bestaat uit twee verweven romances, is echt feelgood – kortom: heerlijk romantisch, leest vlot en met een zweempje humor en enige emotie – en tegelijkertijd is het meer dan dat. Het kent namelijk eveneens de nodige geschiedenis doordat er, naast de hedendaagse verhaallijn, ook een historische is die je meevoert naar de jaren vijftig van de vorige eeuw en een idee geeft van de interraciale verhoudingen van destijds en de complexiteit van gemengde relaties. Plus: in beide zit diepgang, met daaraan verbonden een opbouwende boodschap waarin het geloof naar voren komt.
Conclusie
Het vergeten lied weet je ruim driehonderd bladzijden lang moeiteloos te boeien én raakt je met zijn mooie verhaal. Een dualtimeroman om van te genieten!