Benieuwd of dit boek het lezen waard is? Of deze dualtimeroman een echte aanrader is? Ontdek het in deze recensie van De stem van Napels (Sarah Steele).
Inhoud
Verenigde Staten, 1964. Actrice Lola Hart heeft een lange weg afgelegd van de schimmige straten van Napels naar het blinkende Hollywood en ze wil ook nooit meer terug naar de plek waaraan zo veel nare herinneringen kleven. Dat maakt dat ze twijfelt als ze een aanbod krijgt voor de rol van Luisa Giordano, de vrouw van een, volgens zeggen, groot Italiaans verzetsstrijder, in een nieuwe oorlogsfilm die in Napels zal worden opgenomen. Wil ze echt terugkeren en daar met het verleden worden geconfronteerd? Uiteindelijk besluit ze dat de kans te mooi is om te laten glippen, zelfs al zal het misschien pijn doen. Ze gaat terug naar de oude kuststad, om daar vervolgens te ontdekken dat er veel mensen zijn met geheimen en dat de vrouw die ze moet spelen de grootste van allemaal verbergt…
Mening
Dit is zonder twijfel Sarah Steeles beste werk tot nu toe. Alleen al omdat het een weinig bekende episode uit de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog zo beeldend en grotendeels waarheidsgetrouw – veel van het vertelde is op feiten gestoeld – voor het voetlicht brengt. Maar ook de jarenzestigverhaallijn die daardoorheen geweven is en er een mooi geheel mee vormt, heeft zeker iets aantrekkelijks. En dat alles wordt met wat spanning, een vleugje mysterie en een beetje romantiek gebracht. Allemaal heel leesplezierig en boeiend. Tegelijk is het wel zo dat het verhaal soms wat beknopter had gekund; enkele scènes zijn wat te wijdlopig beschreven. Daarbij, nu en dan werkt de perspectiefwisseling enige verwarring in de hand en niet alles in deze dualtimeroman is zo heel christelijk.
Conclusie
De stem van Napels verhaalt meeslepend over de helden en, vooral, de heldinnen van het Italiaanse verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een heel aangename roman!