Benieuwd of dit boek het lezen waard is? Of deze historische roman een echte aanrader is? Ontdek het in deze recensie van Het toevluchtsoord voor gebroken harten (Susan Anne Mason).
Inhoud
Canada, 1941. Als Olivia Rosetti anderhalf jaar nadat ze is opgesloten in een heropvoedingsgesticht omdat ze ongehuwd zwanger was, weer vrijkomt en niet welkom blijkt bij haar familie, weet ze niet waar ze heen moet. Wanhopig zoekt haar toevlucht bij een kerk en daar ontmoet ze de welgestelde weduwe Ruth Bennington, die haar in huis neemt. Aanvankelijk is de bedoeling voor slechts een tijdje, maar als de vrouwen erachter komen dat ze een pijnlijk verleden delen, nemen ze het besluit een opvanghuis te openen voor vrouwen die zich in dezelfde situatie bevinden als zij eens. Olivia haalt veel voldoening uit het werk en toch blijft ze worstelen met wat ze heeft meegemaakt – tot weduwnaar Darius Reed en zijn dochtertje in haar leven verschijnen. Hun aanwezigheid verandert alles…
Mening
Het voelt nogal onrealistisch wat er in deze roman wordt verteld over de behandeling ongehuwde of ongewenst zwangere vrouwen begin vorige eeuw, maar vrijwel alles daarvan berust op feiten. Susan Anne Mason heeft zich bij het schrijven erover namelijk gebaseerd op de afschuwelijke dingen die Velma Demerson, een van die vrouwen, meemaakte. Dat er sprake is van rauwe randjes en dat je emoties niet onberoerd worden gelaten, kun je dus wel stellen. Maar dit goedgeschreven verhaal is in de eerste plaats vooral mooi. Omdat de fictie die om de feiten heen gesponnen is een fijn geheel vormt van romantiek en thema’s als ‘vriendschap’ en ‘moederliefde’, inclusief een bemoedigende boodschap. En de hoop en warmte die daarvan uitgaan, dat is wat overheerst. Dat blijft je het meest bij.
Conclusie
Het toevluchtsoord voor gebroken harten vraakt een gevoelige snaar, maar laat bovenal een hoopvol geluid klinken. Een mooie en boeiende historische roman!