Benieuwd of dit boek het lezen waard is? Of deze historische roman een echte aanrader is? Ontdek het in deze recensie van Hana (Alena Mornštajnová).
Inhoud
Tsjecho-Slowakije, 1954. Een val in het water redt onbedoeld het leven van de negenjarige Mira Karásková, als zij door de straf die erop volgt aan de tyfusepidemie ontkomt, terwijl de ziekte de rest van het gezin treft. Als haar ouders, broertje en zusje sterven, blijft ze als wees achter en dan is haar tante Hana ineens de enige familie die ze nog heeft. Mira vindt haar vreemd – waarom vermijdt ze toenadering, zwijgt ze zo veel, verlaat ze haar huis vrijwel nooit en kleedt ze zich altijd in het zwart? – maar ze heeft geen andere keuze dan bij haar in te trekken. In de tijd die volgt, ontdekt ze steeds meer van haar familiegeschiedenis en begint ze te begrijpen waarom haar tante niet in staat is zichzelf en de wereld rondom haar te kunnen vertrouwen, en wat de tatoeage op haar arm betekent.
Mening
In deze goedgeschreven roman neemt Alena Mornštajnová je, met de nodige tijdsprongen, mee door het leven van een meisje en een jonge vrouw tussen 1933 en 1963 in Tsjecho-Slowakije. Daardoor krijg je een idee van hoe het daar (voor Joden) was aan de vooravond van en tijdens de Tweede Wereldoorlog en de naoorlogse jaren. En met name lezen wat er gebeurde in Auschwitz, al is dat niet nieuw, en hoe moeilijk het voor een kampoverlevende kon zijn om terug te keren naar de ‘normale wereld’, is aangrijpend en navrant. Maar soms is het wel alsof je een verslag voor je hebt, in plaats van een verhaal – vooral voor het tweede deel dat een auctoriaal vertelperspectief heeft, geldt dat – omdat het erg beschrijvend is verteld en weinig dialoog en emoties kent, en daardoor afstandelijk is.
Conclusie
Hana is een gedegen historische roman die de Tweede Wereldoorlog in Tsjecho-Slowakije en zijn talloze slachtoffers met woorden in beeld brengt. Indringend!