Benieuwd of dit boek het lezen waard is? Of dit kinderboek een echte aanrader is? Ontdek het in deze recensie van Er groeit een opa in de tuin (Helga van Kooten).
Inhoud
Omdat zijn moeder ’s middags meestal aan het werk is, gaat Fenno een paar keer per week na schooltijd naar zijn opa, die vroeger in het leger zat. In het park achter zijn huis spelen ze dan regelmatig soldaatje, met echte helmen en speelgoedgeweren. Maar dan begint er een échte oorlog, in Oekraïne en is het ineens minder leuk. Opa wordt er een beetje bang van ook. En alsof dat nog niet erg genoeg is, wordt het duidelijk dat het steeds minder goed gaat met hem. In de winkel van Aisha, Fenno’s klasgenootje, neemt hij boodschappen mee zonder ervoor te betalen; hij loopt dagen achterelkaar in dezelfde kleren en stopt de vieze was onder zijn bed; hij vergeet te douchen; en zelfs de simpelste dingen weet hij niet meer. Fenno heeft medelijden met zijn opa en wil hem helpen. Maar hoe?
Mening
In dit vlot geschreven jeugdboek wordt een stukje van het ziekteverloop van dementie – de beginfase – vanuit het perspectief van een naaste omstander geschetst. En Helga van Kooten doet dat goed, want bijvoorbeeld de aanvankelijke verwarring en het ongeloof die gepaard gaan met het besef dat iemand dement wordt, alsook de daaropvolgende bereidwilligheid om zo iemand zo goed mogelijk te helpen zijn knap in woorden uitgedrukt. Het is geloofwaardig gedaan. Herkenbaar. Afgezien daarvan is het verhaal niet echt bijzonder, maar wel gewoon prima, omdat het boeit, aanspreekt, soms vermaakt en zelfs iets van emotie losmaakt. Daarbij is het door het subonderwerp ‘de Russisch-Oekraïense oorlog’, dat kort wordt belicht, actueel. Alleen het slot, dat had beter gekund; het is te abrupt.
Conclusie
Er groeit een opa in de tuin geeft aansprekend weer hoe het voor een jonge tiener is als een naaste dementie krijgt en bevat daarnaast meer goeds. Leestip!