Benieuwd of dit boek het lezen waard is? Of deze historische roman een echte aanrader is? Ontdek het in deze recensie van Het witte meisje (Tony Birch).
Inhoud
Australië, 1960. Sinds de drieënzestigjarige Odette Brown voor haar kleindochter Sissy zorgt, doet ze haar uiterste best om zo veel mogelijk onder de radar te blijven. Volgens de wet staan Aboriginal-kinderen namelijk onder voogdij tot ze achttien zijn en degenen met een lichte huid, zoals Sissy heeft, kunnen bij hun familie weggehaald worden om elders te worden ‘heropgevoed’. En dat wil Odette onder geen beding. Maar nu Sissy een tiener is, wordt het steeds lastiger, vooral wanneer er een nieuwe politieagent in het plattelandsstadje Deane arriveert, die vastbesloten is om deze en andere wetten met betrekking tot de kinderen te handhaven. Odette ziet maar één uitweg: ze vlucht weg met Sissy, ook al is het haar verboden om zich samen met haar kleindochter buiten de grenzen van Deane te begeven.
Mening
Deze vaardig geschreven roman brengt de situatie van de Aboriginals halverwege vorige eeuw voor het voetlicht, door die periode en de tijdsgeest tot leven te wekken. Daarbij wordt met name aandacht gevraagd voor het leed dat deze bevolkingsgroep als gevolg van het onrechtvaardige overheidsbeleid werd aangedaan. Dit geschiedkundige aspect is het echter niet waar de nadruk op ligt. Want waar Tony Birch een streep onder zet, zijn de moed en (veer)kracht van Aboriginal-vrouwen en de sterke onderlinge (familie)banden, die mensen ertoe bewogen om alles te riskeren voor het welzijn van anderen. En daarmee biedt dit boeiende en bij vlagen indringende, maar an sich niet heel bijzondere verhaal een treffende weergave van een schrijnend stukje geschiedenis en waardevolle cultuur.
Conclusie
Het witte meisje is een authentieke roman vol cultuur, historie, liefde en moed, en vormt ode aan alle Aboriginal-vrouwen en hun achtergrond. Lezenswaardig!