Benieuwd of dit boek het lezen waard is? Of deze oorlogsroman een echte aanrader is? Ontdek het in deze recensie van De bron van liefde (Lynn Austin).
Inhoud
Verenigde Staten, 1946. Peggy Serrano heeft ernaar uitgekeken om haar beste vriend, Jimmy Barnett, weer in de armen te sluiten nadat hij als hospik heeft gediend tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar de Jimmy die terugkeert lijkt een totaal andere persoon dan de Jimmy die destijds vertrokken is. Hij weigert te praten over wat hij heeft meegemaakt en is er zo slecht aan toe dat hij op een psychiatrische afdeling belandt. Samen met de ouders van Jimmy probeert Peggy erachter te komen wat er gebeurd is, in de hoop dat ze hem kan helpen weer de oude te worden. Als ze tussen zijn spullen een foto van een mysterieuze vrouw vinden, is Peggy’s nieuwsgierigheid gewekt. Wat heeft zij met Jimmy te maken? Ze besluit op onderzoek uit te gaan, in de hoop haar te vinden en zo Jimmy te helpen.
Mening
In deze vuistdikke historische roman schrijft Lynn Austin weer over haar favoriete onderwerp: de Tweede Wereldoorlog. Ditmaal wordt er ingezoomd op de tragische reis van de St Louis en de situatie van de Joden in België en gaat het over de nasleep van de oorlog. En met name dit tweede aspect is interessant, omdat je daarbij een idee krijgt van hoe men dacht over en omging met oorlogsneurose (PTSS) – en dat is verbijsterend soms – en de lange weg van herstel die velen hadden te gaan. Mooi is ook de rol die vriendschap en camaraderie enerzijds en geloof anderzijds daarbij spelen, die samen ook voor warmte en sympathie zorgen. Maar eerlijk gezegd blijft het verhaal een beetje tam, hoewel het boeit en echt niet slecht is, gebeurt er weinig écht spannends en niet heel veel bijzonders.
Conclusie
De bron van liefde brengt de gevolgen van de oorlog geloofwaardig onder woorden en benadrukt de genezende kracht van vriendschap. Een mooie, warme roman.