Benieuwd of dit boek het lezen waard is? Of deze historische roman een echte aanrader is? Ontdek het in deze recensie van De verdwenen meisjes van Willowbrook (Ellen Marie Wiseman).
Inhoud
Verenigde Staten, 1971. Sage Winters moet het al jaren stellen zonder haar tweelingzusje, die op jonge leeftijd is bezweken aan een longontsteking. Althans, dat dacht ze, maar dat blijkt niet zo te zijn. Op haar zestiende komt ze door een onbedoeld opgevangen gesprek namelijk te weten dat haar zusje helemaal niet overleden is. Ze is al die tijd geleden naar de Willowbrook State School, een instelling voor kinderen met een beperking, gestuurd en nu, zo verneemt ze, wordt ze vermist. Sage gaat op onderzoek uit, vastbesloten haar zusje te vinden. Maar als ze bij Willowbrook komt, denkt iedereen dat zij haar tweelingzus, met als gevolg dat ze wordt opgesloten. En dan blijken alle gruwelijke geruchten die ze over de school heeft gehoord waar te zijn. Kan ze ooit nog ontsnappen?
Mening
In deze nieuwste pennenvrucht verhaalt Ellen Marie Wiseman, gebaseerd op getuigenissen, op haar typische meeslepende en rauwe manier over de erbarmelijke omstandigheden waaronder patiënten op de Willowbrook State School werden vastgehouden. Dat gebeurt vrij uitvoerig – er wordt vaak in details getreden – en niets wordt rooskleuriger voorgesteld. Op die manier ontstaat een realistisch beeld, dat zowel iets schokkends, gruwelijks, benauwends als tragisch heeft. Tegelijk is het verhaal, mede doordat er ook regelmatig sprake is van herhaling, enigszins uitgesponnen. En omdat het eveneens iets van warmte of hoop mist en het plot niet ijzersterk is, al is de overlevingsdrang van de hoofdpersoon goed onder woorden gebracht, is deze roman geen van die boeken die je bijblijft.
Conclusie
De verdwenen meisjes van Willowbrook is een roman over ‘overleven’ tegen de achtergrond van een zwarte bladzijde uit de geschiedenis. Onthutsend en ingrijpend!