Waardoor werd deze historische roman geïnspireerd? Welke boodschap zit er in het verhaal verborgen? Wat was het mooiste of bijzonderste aan het schrijven ervan? Die vragen en meer beantwoordt Tony Birch in dit interview over Het witte meisje.
Waar gaat het verhaal over?
‘Over een Aboriginal-grootmoeder, Odette Brown, en haar dertienjarige kleindochter, Sissy, die begin jaren zestig vorige eeuw in een Australisch plattelandsstadje wonen. Sissy heeft een lichte huid, waardoor een lokale politieagent vastbesloten is haar weg te halen bij haar grootmoeder en elders herop te voeden, zoals de wet in dit soort gevallen gebiedt. Daarop besluit Odette samen met Sissy te vluchten, in een poging hun vrijheid te behouden.’
Hoe kwam je op het idee voor het verhaal?
‘Dat was enerzijds door de ervaringen van vrouwen in mijn eigen familie – ik ben zelf van Aboriginal-afkomst – die door de generaties heen van mond tot mond zijn doorverteld. Maar ik vond ook inspiratie in het overheidsarchief en de oude brieven van Aboriginal-moeders van wie de kinderen zijn meegenomen door welzijnsorganisaties.’
Wat vond je het mooiste aan het schrijven ervan?
‘Ik wilde schrijven over “liefde” en “tederheid” en me niet zozeer focussen op het geweld dat in de tijd waarin het verhaal zich afspeelt aan de orde van de dag was. De relatie tussen Odette en Sissy tot leven brengen en zich geleidelijk aan laten ontwikkelen, is iets waarvan ik heb genoten. En specifieker, de scène die ik het fijnst vond om te schrijven was de “badscène”, als Odette haar kleindochters haar wast in de badkuip die in de achtertuin staat. Dit fragment zit vol tedere aanrakingen en subtiele uitingen van liefde.’
Wat wil je lezers met het boek meegeven?
‘Ik hoop dat het verhaal lezers bewust maakt van de kracht van Aboriginal-vrouwen en de band tussen hen onderling maar ook die tussen families. Daarnaast hoop ik dat ze begrip krijgen van de onrechtvaardigheid van de wet op basis waarvan de overheid Aboriginal-kinderen scheidde van hun familie. En hopelijk raken ze ervan overtuigd dat dit nooit meer mag gebeuren.’
Ben je al met iets nieuws bezig?
‘Met een nieuwe roman, ja. Maar ik kan er nog niets over vertellen, want anders zou ik iedereen die het leest in een kast moeten stoppen tot het af is, om te voorkomen dat er iets over uitlekt. Dus ik verklap maar niks.’