Waardoor werd deze historische roman geïnspireerd? Welke boodschap zit er in het verhaal verborgen? Wat was het mooiste of bijzonderste aan het schrijven ervan? Die vragen en meer beantwoordt Marianne Witvliet in dit interview over Boven de robijnen.
Waar gaat het verhaal over?
‘Mijn verhaal gaat over Noa Terheyde die in 1949 correspondeert met een soldaat in Nederlands-Indië. Als hij na de oorlog terugkomt, worden ze verliefd op elkaar, maar dan wordt duidelijk dat hij terug wil naar Indonesië en zij als natuurfotograaf naar Antarctica wil. Het loopt erop uit dat hun wegen scheiden. Na jaren doet er zich echter een dringende reden voor waarom Noa hem gaat opzoeken.’
Hoe kwam je op het idee voor het verhaal?
‘Tien jaar geleden kreeg ik van een vrouw die met een soldaat had gecorrespondeerd de vraag of ik er een boek over wilde schrijven. Dat lukte niet, het was niet mijn verhaal. Nadat ik drie keer een maand in Indonesië was geweest, wist ik dat ik hier iets mee moest doen. Uiteindelijk heb ik alleen het idee van de briefwisseling gebruikt en nu is het mijn roman.’
Wat vond je het fijnste aan het schrijven ervan?
‘Het was heerlijk om in de lockdown vanwege COVID-19 al schrijvend beurtelings zowel op Schiermonnikoog als op Java en Sulawesi te zijn. Plekken waar ik altijd heimwee naar zal hebben. En ik werd omringd door fijne mensen – ik miste ze gewoon toen de roman af was.’
Wat wil je lezers met het boek meegeven?
‘Dat je niet de hele wereld over hoeft te reizen om schoonheid te vinden. Die ligt voor het oprapen in je achtertuin, mits je daar oog voor hebt. Dat is een hard leerproces voor mijn vrouwelijke karakter. Ze wil weg van het eiland waar ze is opgegroeid, maar keert noodgedwongen terug en ziet het dan met andere ogen.’
Ben je al met iets nieuws bezig?
‘Was het maar waar. Ik wil niets liever dan weer beginnen. De laatste twee romans, deze en Als je verdwaalt, zijn vrij kort na elkaar verschenen. En nu heb ik nog geen idee. Of misschien te veel, maar op dit moment helaas nog geen briljante inval.’