Waardoor werd deze oorlogsroman geïnspireerd? Welke boodschap zit er in het verhaal verborgen? Wat was het mooiste of bijzonderste aan het schrijven ervan? Die vragen en meer beantwoordt Susie Finkbeiner in dit interview over Zo hoog als de hemel.
Waar gaat het verhaal over?
‘Je wordt meegenomen naar het Michigan van 1967, waar de achttienjarige Annie Jacobson woont. Als haar broer Mike naar het front vertrekt en haar vader jaren nadat hij het gezin in de steek liet terugkeert, leert Annie alles wat er op haar pad komt – de mooie en verdrietige dingen – te overleven door de hoop niet op te geven.’
Hoe kwam je op het idee voor het verhaal?
‘De jaren zestig van de vorige eeuw hebben me altijd geboeid – van de muziek en mode, tot de culturele veranderingen. En er gebeurde zo veel in dat decennium! Ik wilde schrijven over een gezin dat dat alles meemaakt en waarvan de verschillende gezinsleden door alles heen dichter tot elkaar komen.’
Wat vond je het leukste aan het schrijven ervan?
‘Zo veel aan het schrijven van deze roman was fijn! Maar misschien wel het beste was de ontmoeting met Gerri Pipping. In 1947 emigreerde zij vanuit Nederland naar de Verenigde Staten en ze vormde mijn inspiratiebron voor Annies oma Pipping. Gerri had een kast vol echte Hollandse koekjes, een fotoalbum vol familiekiekjes en genoeg verhalen om een uurtje of wat te vullen. Onlangs is ze overleden en ik mis haar. Maar ik ben blij dat dit verhaal me de kans gaf om haar te leren kennen.’
Wat wil je lezers met het boek meegeven?
‘Dit keer is dat heel kort, maar krachtig: hoe donker de nacht ook is, weet: het wordt weer licht. De ochtend dient zich altijd weer aan.’
Ben je al met iets nieuws bezig?
‘Hier in Amerika komt in juli mijn nieuwste roman The All-American uit. Het verhaal, dat twee zussen als hoofdrolspeelsters heeft, speelt zich af in 1952 en gaat onder meer over de All-American Girls Professional Baseball League, een honkbalcompetitie voor vrouwen; de zogenaamde “Rode Schrik”, de tweede periode van sterk anticommunisme in de geschiedenis van de Verenigde Staten; en een beetje Shakespeare. Het was geweldig om het te schrijven en ik hoop dat iedereen die de roman leest ervan geniet.’