Waardoor werd deze roman geïnspireerd? Welke boodschap zit er in het verhaal verborgen? Wat was het mooiste of bijzonderste aan het schrijven ervan? Die vragen en meer beantwoordt Eline Rosenhart in dit interview over Mijn land, mijn bloed.
Waar gaat het verhaal over?
‘Over Wael, Yahav en Nienke, die de messenintifada van 2015-2017 in Tel Aviv elk op hun eigen manier beleven. Het verhaal laat zien hoe trauma’s uit het verleden invloed hebben op de keuzes van mensen die moeten leven met dit Israëlisch-Palestijns conflict.’
Hoe kwam je op het idee voor het verhaal?
‘Aan de universiteit van Tel Aviv kwam ik meerdere seculiere Israëli’s als Yahav tegen die strijden voor een twee-statenoplossing. Door een gesprek met een Palestijnse stedenbouwkundige over Palestijnse bouwvakkers in Tel Aviv begon Wael in mijn hoofd vorm te krijgen. Daarnaast ken ik, doordat ik in Tel Aviv heb gewoond, veel Duitse en Nederlandse vrijwilligers in Israël die met Holocaust-overlevenden werken. Uit een combinatie van hun verhalen en veel fantasie is Nienke ontstaan.’
Wat vond je het leukste aan het schrijven ervan?
‘Tijdens het schrijfproces heb ik veel geleerd van de mensen die ik heb geïnterviewd. Zoals over constructiewerk in Tel Aviv en in het algemeen, het proces om joods te worden en het dagelijks leven in een Palestijns vluchtelingenkamp op de Westelijke Jordaanoever. Ook bezocht ik plekken waar ik anders nooit zou zijn gekomen, zoals het Dheisheh-vluchtelingenkamp. Het was een echte ontdekkingsreis!’
Wat wil je lezers met het boek meegeven?
‘Het is bijna gevaarlijk om iets te willen “meegeven” over een onderwerp dat zo omstreden is als het Israëlisch-Palestijns conflict. Je loopt als schrijver al snel het risico om als bevooroordeeld te worden gezien, of zelfs beschuldigd te worden van een politieke agenda. Het zal niemand ooit lukken om volledig politiek objectief te blijven, maar dat is ook niet het doel van deze roman. Als er uitspraken zijn waarmee de lezer het op grond van zijn politieke of religieuze overtuiging oneens is, heb ik iets goed gedaan. Maar ik hoop vooral dat de lezer de mens zal zien in dit conflict. Als dat zo is, dan heb ik mijn doel bereikt.’
Ben je al met iets nieuws bezig?
‘Ik neem voorlopig even rust. Maar ik denk niet dat deze roman mijn laatste is.’