Waardoor werd deze coming-of-ageroman geïnspireerd? Welke boodschap zit er in het verhaal verborgen? Wat was het mooiste of bijzonderste aan het schrijven ervan? Die vragen en meer beantwoordt Andrew J. Graff in dit interview over De rand van de wereld.
Waar gaat het verhaal over?
‘Dit avontuur te midden van de wildernis gaat over twee dappere jongens, de tienjarige Fish en zijn beste vriend Bread, die op de vlucht zijn door de bossen van Noord-Wisconsin. En over de vier volwassenen – de plaatselijke sheriff, Fish’ opa en zijn moeder, en een pompstationmedewerker – die naar hen zoeken. Compleet met onstuimige rivieren, zwarte beren en onweersbuien.’
Hoe kwam je op het idee voor het verhaal?
‘Dat ontstond tijdens een koude Wisconsin-winter. Ik stak een vuur aan in de houtkachel en schreef een scène over twee jongens die met de fiets aan de hand over een landweg renden, klavers langs de kant van de sloot en een merel die zich vastklemde aan een grote lisdodde. Tegen de tijd dat het lente werd, waren de twee jongen Bread en Fish geworden.’
Wat vond je het fijnste aan het schrijven ervan?
‘De wereld uit het verhaal – het Noord-Wisconsin van de jaren negentig vorige eeuw – was die van mijn eigen kindertijd. Ik vond het dan ook erg fijn om me de paden langs de rivieroevers, de geur van de hooivelden, de kleine stadjes en de mensen die daar woonden allemaal weer voor de geest te halen.’
Wat wil je lezers met het boek meegeven?
‘Ik hoop dat het lezen van de roman lezers ontspanning biedt en hen in zekere zin vermaakt. Maar het is ook een verhaal dat gaat over veerkracht en goedheid en illustreert wat het betekent om een gemeenschap te zijn.’
Ben je al met iets nieuws bezig?
‘Ja en met mijn volgende roman keer ik terug naar de bossen van Wisconsin. Het verhaal gaat over een pasgetrouwd stel dat het nogal drastische besluit neemt om richting het noorden te verhuizen, in een poging zowel een verlieslijdend raftbedrijf als hun jonge gezin te redden. Ik kijk ernaar uit om het met lezers te delen als het zover is.’