Waardoor werd deze dualtimeroman geïnspireerd? Welke boodschap zit er in het verhaal verborgen? Wat was het mooiste of bijzonderste aan het schrijven ervan? Die vragen en meer beantwoordt Amanda Wen in dit interview over Een schitterend plan.
Waar gaat het verhaal over?
‘Museumcurator Sloane Kelley, die als baby is afgestaan en geen idee heeft wat haar roots zijn, heeft het tot haar missie gemaakt om ervoor te zorgen dat anderen hun afkomst kennen en waarderen. Wanneer Garrett Anderson bij het museum langskomt met een stoffige tas die hij heeft gevonden tijdens het schoonmaken van zijn oma’s boerderij, verwacht Sloane er niet veel van… tot ze daarin een dagboek van een negentiende-eeuwse kolonist ontdekt. Dat is het begin van een zoektocht met een uitkomst die ze nooit voor mogelijk had gehouden en die het leven van haar en Garrett voorgoed verandert.’
Hoe kwam je op het idee voor het verhaal?
‘Het idee voor het verhaal is geïnspireerd door een boerderij niet ver bij mij vandaan, waar een aantal van mijn voorouders, die kolonisten waren, hebben gewoond. Bepaalde elementen van de kolonistenverhalen in deze roman zijn ontleend aan mijn eigen familiegeschiedenis, en dat dankzij mijn moeder, die al jaren onderzoek doet naar onze voorouders.’
Wat vond je het leukste aan het schrijven ervan?
‘Dat is altijd het leren kennen van de personages.’
Wat wil je lezers met het boek meegeven?
‘Dat ze nog meer gaan beseffen hoe trouw God is en dat Zijn plan voor ons en de wereld veel beter is dan alles wat wij kunnen bedenken.’
Ben je al met iets nieuws bezig?
‘Onlangs is hier in Amerika het vervolg op deze roman verschenen. Hierin vind je het verhaal van een bijfiguur uit Een schitterend plan: Lauren. Lauren heeft haar leven eindelijk weer op de rit – ze heeft haar eetprobleem onder controle, haar carrière komt van de grond en ze wordt omringd door haar familie. Dan staat ze onverwacht oog in oog met Carter Douglas, haar eerste liefde en de man die haar hart brak, waardoor haar gevoelens voor hem weer opborrelen. Opeens staat haar leven op de kop… En terwijl deze titel zijn weg naar de lezers vindt, werk ik aan het derde en laatste deel van de serie.’