Iedereen heeft zo zijn favoriete boeken(series) – echte leeslievelings. Dit zijn de drie leeslievelings van Marianne Ruizendaal.
Haar naam was Sarah (Tatiana de Rosnay)
In deze roman gaat het over de tienjarige Joodse Sarah die in 1942 samen met haar ouders wordt opgepakt. Ze worden naar het wielerstadion in Parijs gebracht, waar duizenden Joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah, net voordat de politie het appartement binnendrong, haar broertje Michel in een kledingkast heeft opgesloten. Zestig jaar later wil journaliste Julia Jarmond een artikel te schrijven over deze razzia. Ze gaat op zoek in de archieven en via het dossier van Sarah ontdekt zij haar goed verborgen geheim… Dit verhaal kwam diep bij me binnen en ik kon het boek niet wegleggen!
Al die dingen nu jij er niet meer bent (Emily Spurr)
Deze roman ging ik lezen omwille van het omslag, maar is een van mijn leeslievelings vanwege de inhoud. Je maakt kennis met de jonge Rae. Als haar moeder er op een dag niet meer is, gaat Rae door met wat ze altijd doet. Al snel krijgt de buurvrouw argwaan en ze probeert Raes vertrouwen te winnen. Geleidelijk aan ontwikkelt er zich een vriendschap, maar Rae is bang dat haar omgang met de buurvrouw ertoe zal leiden dat ze de werkelijkheid onder ogen moet zien… Dit mooie, ontroerende verhaal gaat over vriendschap en vertrouwen en is niet te voorspellen. Verrassend, vond ik!
Niets ontgaat ons (Janke Reitsma)
Deze roman draait om een ontwricht gezin en de jonge Koen speelt de hoofdrol. Als zijn moeder zwanger raakt en met haar medicijnen stopt, keren haar psychische klachten terug. Vervolgens wordt de baby, de kleine Aukje, met een ernstige afwijking geboren, waardoor ze niet lang te leven heeft. Tegelijk raakt zijn vader steeds meer op de achtergrond. Daarom neemt Koen de zorg voor zijn zusje op zich en hij wil haar een plek laten zien die hij als paradijs beschouwt. Dit verhaal, waarin de emoties knap zijn beschreven – ik voelde Koens onmacht aan den lijve – baande zich moeiteloos een weg naar mijn hoofd en bleef daar vervolgens; het liet me niet los.