Leeslievelings

Atie de Wit

Iedereen heeft zo zijn favoriete boeken(series) – echte leeslievelings. Dit zijn de drie leeslievelings van Atie de Wit.

Als je verdwaalt (Marianne Witvliet)
De hoofdrol in deze roman is voor Jip. Na de dood van haar vader en de daaropvolgende verhuizing heeft ze het gevoel dat ze langzamerhand de grip op haar leven verliest. Eenzaam trekt ze zich terug in de natuur, op zoek naar troost, en het is daar dat ze Juda ontmoet. Hij begrijpt haar, maar brengt haar ook compleet in verwarring… In dit verhaal wordt de natuur op zo’n mooie manier verwoord – het is soms alsof je de beschreven regen zelf op je tong proeft – en de relaties tussen mensen onderling vind ik ook sterk onder woorden gebracht. En dan de taal, die maakt dat je geniet tijdens het lezen. Dit boek is zeker de moeite waard!

De kleur van je hart (Katie Ganshert)
Deze indrukwekkende roman vertelt over drie vrouwen die elk op een andere manier met racisme te maken krijgen: Camille, die wil voorkomen dat er gekleurde kinderen op de blanke school van haar kinderen komen. Anaya, lerares op die school, die door haar huidskleur op problemen stuit. En Jen, die een meisje adopteert, maar haar droom om moeder te worden verandert al snel in een teleurstelling. Het verhaal, waarvan de verhaallijn over de zwarte lerares mij het meest aansprak, begint spannend en dat blijft het ook tot aan de ontknoping. Maar het is vooral confronterend en ontroerend en het geeft te denken over het thema ‘vooroordelen’.

Liturgie van het alledaagse (Tish Warren)
Hoe omarm je het heilige in het gewone en het gewone in het heilige? Op die vraag geeft dit boek, dat ik in een opwelling kocht vanwege de ondertitel – Heilige gebruiken in het gewone leven – antwoord. Dat doet het door duidelijk te maken dat God aanwezig is in alledaagse dingen. Dat Hij te vinden is in alles wat je door de dag heen doet. Deze inhoud, die zowel ontroerend, prachtig, grappig als pijnlijk herkenbaar is, vraagt erom om een hoofdstuk per keer te lezen, zodat je de tijd hebt om het te laten bezinken. Maar heel eerlijk: de toegankelijke manier waarop het geschreven is, maakt dat je het liefst in één ruk doorleest tot het einde.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *.