Iedereen heeft zo zijn favoriete boeken(series) – echte leeslievelings. Dit zijn de drie leeslievelings van Andréa den Hertog.
Kind van de rivier (Irma Joubert)
In dit eerste deel van de Zuid-Afrikaanse trilogie gaat het over Pérsomi, die opgroeit in armoede. Hoe ouder ze wordt, hoe meer ze zich schaamt voor haar familie, de omstandigheden waarin ze leeft en het feit dat ze rondloopt in afdankertjes van de Fouries, het gezin bij wie ze op het terrein woont. Als ze een beurs krijgt om te studeren, grijpt ze de kans om aan haar milieu te ontsnappen dan ook met beide handen aan en vertrekt. In de tijd die volgt ontstaat er een bijzondere vriendschap tussen Pérsomi en haar jeugdvriend Boelie en meer… Over dit verhaal valt veel positiefs te zeggen, maar ik vind het vooral gewoon heel mooi!
Het meisje uit de trein (Irma Joubert)
Het is 1944 als Jakób Kowalsky de zesjarige Gretl vindt en haar meeneemt naar huis. Drie jaar lang woont ze bij hem en zijn familie en ondanks het leeftijdsverschil tussenbeide kunnen ze het goed met elkaar vinden. Maar dan vertelt Jakób haar op een dag dat hij het beter vindt dat ze naar Zuid-Afrika gaat, om daar een beter leven te vinden. Als hij haar jaren later volgt, ontmoeten ze elkaar en dat weerzien verandert alles. Deze roman las ik al een tijdje terug, maar het verhaal is me sindsdien bijgebleven. Omdat het zo goed geschreven is. Omdat het zo boeit; ik zat er meteen in en wilde alleen maar doorlezen. Omdat het prachtig is.
Het Oever-serie (Annie Oosterbroek)
In deze serie gaat het over de Van Marles, die wonen op de grote boerderij Het Oever bij de IJssel, aan de rand van de Veluwe. Je volgt de familie door de tijd heen en steeds staat er een ander centraal. Het begint met Jaap, de oudste zoon die in de toekomst het boerenbedrijf van zijn ouders hoopt over te nemen en verliefd is op Marrigje, maar zijn ouders vinden haar niet geschikt voor hem. Er ontstaat een kloof tussen hen, totdat het noodlot toeslaat en het leven van de Van Marles op z’n kop komt te staan. Deze verhalen zijn al minstens een halve eeuw oud en toch weten ze me mateloos te boeien en zijn ze nog steeds het lezen meer dan waard.